41 • Hugo Distlers Totentanz - Muzikaal wandelproject

Vocaal Ensemble Twente 

Het fenomeen ‘dodendans’ vindt haar oorsprong in de middeleeuwen. Leef- en gedragsregels worden opgesteld door de heersende wereldlijke of kerkelijke macht. Waarden en normen worden in de taal van het volk beschreven en opgelegd. Naleving wordt beloond door een hemel of de eeuwigheid in het vooruitzicht te stellen. En de grootste beloning die in het vooruitzicht wordt gesteld ontvang je na het sterven zelf. Neem jezelf in acht, de dood volgt je op de voet.

 • Mens gedenk te sterven, je ego is niet zaligmakend, de ziel is onderdeel van het grote geheel. We zijn hier maar kort, het leven is vergankelijk. We zijn slechts op doorreis. 14e Spreuk (tot iedereen). De ziel, geboren voor de eeuwigheid, vindt geen ware rust in dingen van deze tijd. Daarom is het zo wonderlijk dat je de wereld bemint en in het vergankelijke je ziel en zaligheid vindt. De dood is onder ons en slechts één stap bij ons vandaan en verschijnt steeds in een andere hoedanigheid. We dragen allemaal de dood met ons mee, ons verblijf hier is maar van tijdelijke aard. 
Hannah en Kirsten laten de zachte en troostende kant van de dood zien in dans en muziek. Yvonne Eikenaar heeft handen en linten laten wapperen om de verbeelding te laten spreken. De gezongen ‘tegelmotetten’ werpen hun eigen licht op de personages en hun menselijke  beweegredenen. De muziek van Distler volgt de kleur van de tekst op de voet.  

De verschillende personages uit Distlers Totentanz worden gespeeld door de vijf zangers:
John Hondorp (bas): keizer, koopman, kluizenaar
Tom Grondman (tenor): bisschop, soldaat 
Frank Deiman (bas): dokter, grijsaard 
Anneke van Wassenhove (alt): schipper, bruid 
Diet Gerritsen: (sopraan): edelman, boer en kind
Hannah Wit:fluit
Kirsten Hondorp :dans